قصيدة ( حوار العشاق ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

بحبك يا روحى بحبك بجد

بحبك وحبك ملوش عندى حد

بحبك وعايش جمال ذكرياتى

يا أجمل ملاك صدفته فى حياتى

يخدنى يطـير ويفرد جناحه

ينور فؤادى ويشفى جراحه

بحبك يا روحى وكل حياتى

بحبك واحب إلى فات وإلى آتى

بحب الحياه طول ما أنتى فيها

وأحاسيس جميله فى قلبى لقيها

يا أجمل غنوه وأحلى حقيقه

غناها قلبى بكلمات جريئه

بحبك يا روحى بحبك بجد

بحبك وحبك ملوش عندى حد

***********************

بحبك وحبك لقلبى دواه

بحبك وطيفك لعمرى ضـياه

ينور حياتى بأجمل نجوم

بأجمل حروف تزيل الهموم

بحب العيون الى فيها غرامى

وأجمل شفايف عليها كلامى

وأحلى أصابع بتلمسها ايدى

تخلى شعورى بأنى فى عيدى

************************

بداية حياتى دي كانت غريبه

بحبك فى صمت بعيده وقريبه

ولحظات جميله تعدى فى ثوانى

تفجر فى قلبى جمال المعانى

تمنى فؤادى بأحلى الامانى

وترسم طريقى فى حبى معاكى

بأحلام جميله بعشـها فى هواكى

وأحلم بصوتك ولمسة إديكى

وضمة حنان تخدنى فى عنيكى

يعيش قلبى لحظه جمالها بسـنين

ويصحى يلاقى البعاد والحنين

بيحرق فى قلبى ويكتب حروف

بينطقها قلبى بفرح جوه خوف

خوف من الحقيقه بإنك بعيد

وحبك فى قلبى ح يفضل أكيد

**********************

بحبك وعاشق لون وجنتك

بحبك واحب جمال خطوتك

بتمشى وتطبع على الارض نور

وإيدك بترمى على الناس زهور

وقلبى حبيبك يشــق الصـفوف

وفى الصـمت تدوى أربع حروف

ب حـ ب ك

**********************

يا ريتك سمعتى صـدى كلمتى

ياريتك تحسى فى يوم لهـفـتى

بحب الطريق لو مشيتى عليه

واحب الهوى الى تتنفسيه

وكل شئ بالحنان تلمسيه

بيصبح لقلبى أجمل علاج

ويبقى فى ليالى البعاد السراج

ينور بأحلى قمر فى الحياه

ويرجع بقلبى لايام صباه

صباه الى شق الغبار والضباب

صباه الى عدى كإنه سراب

يدور علي النور وسط الظلام

ويكتب عن الحب أحلى كلام

ويبداء حكايته بأجمل حروف

يقولها بحب ورغبه وخوف

بحبك يا روحى بحبك بجد

بحبك وحبك ملوش عندى حد

************************

ومرت سنين العمر الطويله

بذكرى ثوانى جميله قليله

ترطب حرارة مرار السنين

تجدد فى قلبى الشعور بالحنين

تعيد الامل حتى لو كان ثوانى

بأن حبيبى ح يرجعلى تانى

ينور حياتى ببسمة شفايفه

ولاقى حبيبى وعمرى الى عارفه

بيفـتحلى باب الامل من جديد

ويبقى فؤادى بقربه سعيد

وأقولك فى صـمت

بحبك يا روحى بحبك بجد

بحبك وحبك ملوش عندى حد

************************

في مره لقيت النهار نوره ذايد

وقلبى يقولى حبيب عمرى عايد

لقيت القدر جيبلى هديه

ده صوته حبيبى نعم ايوه هيه

حبيبى وعمرى بصوته معايا

فى لحظه عجيبه بدايه ونهايه

وقلبى يدق وصدي دقته

يرحب بقلبك فى يوم عودته

وتسـمعنا كل الطيور والزهور

وتيـجى تبارك ترش العطور

تبارك لقلبى بعودة حبيبى

حبيبى الي عمره ماعاش قصتى

حبيبى الي ماحـس يوم لهفتى

ميعرفش حتى بإنه الحبيب

ميعرفش إنه بعيد أو قريب

بيرسم بإيدة دقائق حياتى

بأحلى وأجمل آلام ذكرياتى

تخلى ظلام البعاد يبقى نور

وتطلق فى كل الاماكن بخور

تبخر حبيبى من الحاسدين

وتبعد عنه عيون غدارين

وعشنا دقايق مع الذكريات

سنين المدارس والجامعات

وفضلت أحاول أدارى كتير

خايف ليظهر حبى الكبير

ويضيع فؤادى وتضيع معاه

أحلام جميله عشـها ف هواه

وفجأه فى قلبى حدث إنفجار

وشفت شظايا وقذائف ونار

دة بركان بيغلى طول السنين

خلاص إنفجر.. حب .. لهفة وحنين

وراح الصمت ..

وقلت بحبك بحبك بجد

بحبك وحبك ملوش عندى حد

خلاص قلتها

حررت قلبى وخلاص عشـتها

ومرت أطول ثوانى إنتظار

ميلاد قلبى تانى أو الانتحار

وخايف يا قلبى تكون النهايه

يا ريتنى سكت وعشت الحكايه

لوحدى وطيفك حبيبى معايا

وأترك قلبى فى حبه سجين

يعيش اليالى بإحساس حزين

*****************

وكانت مفاجئه  !!!!

وكانت مفاجئه لقلبى جديده

حبيبى يقولى بنبره سعيده

بإحساس رقيــــــــــق

***

قلبى لقلبك فى حبك رفـيق

***

وقلبى يقولك

وأنا عشت عمرى فى بحرك غريق

خساره السنين الى ضاعت فى صمت

فى قلبى وقلبك أحاسيس ونبض

حبيبى بحــبك أنا من صبايا

لكن كنت خايف قوى من البدايه

تكـون النهايه

***

يا ريتك صارحت قلبى زمان

وعـشنا الحياه فى حب وامان

***

قلتلها آسف ده قلبى الجبان

خاف يوم يصارحك بكل الى فيه

وخاف لو يظهر هواه تجرحيه

وفضل يعيش حياته فى هواكى

يحلم ويحلم بأنه معاكى

يحلم بحضنك ولمسة إديكى

يحلم بدنيا يعشها فى عنيكى

يقولك كلمه فى صمته الشديد

بحبك يا روحى بحبك أكيد

دى كانت حكيتى يا نور الحياه

وقلبى النهارده بدايه صباه

ونبضه خلاص إنتظم من جديد

بصوتك حبيبتى الى جاى من بعيد

وصورتك فى عينى تداعب خيالى

وعينك شيفها كإنك قبالى

وإيدك فى إيدى حبيبى يا غالى

بتنقل مشاعر قلبى فى سنين

سنين عشتها جوه حبى الحزين

حزين إنه عايش فى قلبى وحيد

ودلوقت جاله الرفيق البعيد

بعيد عن عيونى لكنه قريب

فى دمى وروحى مهواش غريب

جايب لى السعاده بأحاسيس جميله

بتمحى الام السنين الطويله

ومن نهر حبه بيروى الزهور

وبذره فى قلبى رمتها الطيور

طيور المحبه فى جـنة هواه

قلولى البذره دى هى النواه

نواة الحب الغالى الكبير

ح تكبر وتكبر وتطرح كتير

و تملا الكون بأجمل عبير

وعشت ليالى بصوت الحبيب

ليالى سعيده لقلبى الغريب

كفايه عليا أحسه معايا

حبيبى وقلبى وعيونى ومنايا

صوته بيملا عليا المكان

وأنفاسه حتى بتنبض حنان

بحسه لو إنى فى أبعد مكان

بيدخل فى قلبى يعيد الزمان

وأحس إن قلبى إتخلق من جديد

وضاعت آلامه وأصبح سعيد

وساعة ما صوتك بيدخل فؤادى

بيرقص .. يطير ويعلا ينادى

ملايكة سمانا تنزل تشوفك

وتحلف بأن الجمال هو طيفك

طيفك حبيبى الى كله حنين

طيفك رفيقى طول السنين

سنين البعاد الى مرت طويله

بدور عليكى ياأجمل جميلة

وأقولك كلام كان نفسى أقولة

كتمته فى قلبى عمرى بطوله

وقلبى إنفتح وفاضت بحوره

بأحلا كلمه نطـقها زمان

بحبك يا روحى وأعزك كمان

بحبك وحبك لقلبى الامان

وزاد الشوق فى قلبى زياده

وعطشان فؤادي لنهر السعاده

ورحت أقابلك وأروى الفؤاد

وأغسل فى نهـرك آثار البعاد

قابلتك حبيبتى وسط الزحام

وقلبى بيسبق يضمك قوام

إديا فى إديكى وداب البعاد

كإن السنين الي فاتت سراب

ورعشة جميله بتسـرى فى قلبى

تقولى ما تصحى حبيب قلبى جنبى

سرحت بعنيا دقائق فى عينك

أعيش إلى فات من حياتى بدونك

ورجع شريط ذكرياتى فى بعدك

وأقولك مفيش فى الفؤاد حب بعدك

يا أغلى وأجمل شريك فى الحياه

حبك فى قلبى بداء من صباه

بإسم إتحفرجواه من سنين

يقولك بأجمل معاني الحنين

بحبك بحبك بحبك بجد

بحبك وحبك ملوش عندى حد

قصيدة ( حلم الحب والحياة ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

حلمت يوماً أنى فى دنيا فارغةٍ
من كل شئ إلا صوتك الدائر
يدور فى الدنيا فأسمعه ينادينى
أين أنت أيها القلب الحائر
إن كانت الأيام لحبنا عقبةً 
فما ذنب قلبك فى جرحه الغائر
بحبى سأشفى جراح قلبك وأسعده
وما السعادة والأحلام بكبائر
فوجدت يداً مدت الى صدرى
وحولى ملائكة وصلوات وشعائر
ناديت بصوتٍ من الخوف يرتعد
أين أنتى حبيبتى بين هذه العشائر
وضاع صوتى فلا أكاد اسمعه
ترى هل تسمعى ما فى الضمائر
ودارت عينى فى الآفاق باحثةً
حتى تراكى ويهداء قلبى الثائر
فرأيت طيفك فى الأجواء يقترب
يقول لاتخف فأنا الطبيب الزائر
وهبتك قلبى بعقد الأديان كلهم
واليوم فرحى ففك عنى الضفائر
والملائكة على العقد شهود
والكل فرح فلا ظالم ولا جائر
وتعانق القلبان من فرط الحنين
وطارا فى الدنيا وحولهما ألف طائر
وعادت الأطيار تشدو بحبنا
وتحمل للأحبة حلو البشائر

قصيدة ( عودة القمر الغائب ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

لما يغيب القمر عنى هكذا
لما يا زهرة الوادى هذا الجفاء
ألا تدرين فى البعد عنك من أنا
كهل ذاهب عمرى للإنتهاء
كمريض منع منه الطبيب الدواء
كصحبة ورد بعد أن كسر الإناء
كمسافر ليل بادرة المساء
ولا نجم يدله فى السماء
وعدت إليكى أتمنى اللقاء
فزاد بعدك فى قلبى الشقاء
عدت كموج البحر يحمله الهواء
فيعود للبحر فللموج ولاء
وإلتقينا ... كم كان شغفى للقاء
فبعودتك أحسست للعمر إبتداء
كفرحة ظمآن عند الإرتواء
كم كان كل الكون يرقص فى هناء
ويعزف لكى القلب ألحان الوفاء
كم كان فى البعد يعلو صوتى بالدعاء
يا رب لا تفرق أبدا احباء
يا رب لا تجعل فى الحب غرباء
وإهدى كل حبيبٍ لحبيبه سعداء

قصيدة ( وطنى رأس غارب ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

مرحباً بكل صديق وصديقة
مرحباً فى مجتمع التعارف
مرحباً من رأس غارب للقصير
فى كل بلدٍ لم أجد سوى التآلف
إسطعى شمس الصداقة إسطعى
وإبعدى عن جمعنا كل المخاوف
فى قلبنا شوق اللقاء لبعضنا
ولبلدنا شغف أقول ولا تشاغف
مرحبا فى مجتمع التعارف

قصيدة ( ملاك الحب ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

اليوم عيد الحب فى كل الربوع
اليوم عيد القلب عيد ميلادكِ
علمت ملائكة السماءِ أتت جموع
ليروا جمال الخلق فيكِ بسحرك
تدنوا نجوم اليل يسبقها القمر
لتنير أيام الحياة أمامكِ
يا ملاكاً أتى من بين البشر
ليكون حبى وما من حب بعدكِ
مثل الربيع إذا أتى بجماله
قد جئتى أنتى لتسعدينى بحبكِ
وأخذتى قلبى من ظلام حزنهِ
ليعيش عمره هائماً فى عينكِ
يا من جعلتى القلب ينبض بالحياه
والعين تائهة فى سحر جمالكِ
إن عشت فى الحياةِ لحسنك واصفاً
لعجزت وإن طال عمرى وصفكِ
من نور عينك أستشف طريق غدى
ومن صدق حبك و رقة قلبك 
واليوم فى عيد الحياةِ بفرحةٍ

أدعو الإله بأن يطيل عمركِ
اليوم يومى وليس يوم ميلادكِ
والفرح فرحى قبل كونه فرحكِ
فبدون مولدكِ ما كنت أنا
فأنتى روحى وقد خلقت لأجلكِ

قصيدة ( الحبيب الغائب ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

حنين الماضى لم يمحوه بعدى عنك
ولم يغير أحاسيس قلبى التى لم تعرفيها
بكل الحب عشت أنادى قلبك للحياة
بصمتٍ حائرٍ وبكلماتٍ لم أقلها لتسمعيها
يخاف القلب أن يبدى أحاسيس الهوى
فى لحظات التلاقى فى دقائق يشتهيها
بمد يدى إليكِ بالسلام أمنى قلبى
بأن مشاعرى تسرى اليك فتشعريها
تمنيت يوماً أن يطول بنا لقاء
وأفتح صفحات قلبى كالكتاب لتقرئيها
يا حبيبا عاش فى عمق الفؤاد ولم يزل
بحروفٍ من لآلئ فى قلبى كتبتيها
كم عشت أحلم أن اركى للحظةٍ
لتشفى الروح من ظمأٍ وكل الحب تهديها
رأيت إسمك نجما فى سماء دنيتى
وزهور حبٍ فى أغنيةٍ أغنيها
يرويها دمعى بين فترات البعاد وقربك
ياليت دمعى يكفى حتى تعودى لترويها
من شهد شفتيك ونهر الحب فى صدركِ
لتنموا زهور الحب وتنادينى لأجنيها
أستشعرى يوما بأنى عشت لأجلكِ
ام صار حبك ذكرى أعيش العمر فيها
نور الحياة وسرها فى عينكِ
فيها أرى دنياى وقصورً لحبنا أبنيها
فكم صادفت مراً فى البعاد وقسوةً
حتى رأيتك فى أحلى خطىً تخطيها
وجمال لم تغيره السنين بطولها
إلى أين حبيبتى ..  قفى .. فإن روحى تريد من يشفيها
كلمتك,, وأبحرت فى بحر الحنان فى عينك
يا منية القلب ليتك تقرئى فى عينى معانيها
يا عين قولى .. أحلم أرى أم تراه حقيقةً
قد عاد قلبى للحياة بكلمات نطقتيها
هذا حبيبى قد أعاد بسحره احلا الأمانى
ونار البعد فى قلبى بنار الحب يطفيها

قصيدة ( عيد ميلاد اميرة الزهور ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

صحيت الصبح أسأل ليه النهار ده جميل
الشمس طالعه والجو صافى ونسيمه عليل
قال لى عصفور .....


ده عيد ميلاد أميرة الزهور
أجمل أميره فى الدنيا
وعطرها أحلى العطور
وكل الخلق جايلها
إنس وملايكه وطيور
تعمل لها عيد ميلاد عشرة على عشرة
ترقص , تغنى وتفرح بالحب والعشرة
لأحلى أميره جميلة الطبع والبشرة
قلبها دهب صافى
عمره ما كان فى يوم قشرة
**************
وفجاة وأنا واقف لقيت الدنيا بتمطر
عطر ورياحين ومستكه وعنبر
والناس من كل الأماكن من أجلها جايه
وكل واحد شايل لها هديه
بالطبل والمزامير بيغنوا أغنيه
وإسم الأميرة حبيبتى بيرن فى الدنيا
حسيته فى قلبى وروحى وعنيا
ولقيتها جايه هناك ماشيه فى موكبها
والورد يتمايل يفرش لها طريقها
وفضلت أتفرج سبحانه فى جمالها
وهى بتقرب ولابسه فستانها
فستان جميل أبيض تطريزه من فضه
والطوق سلاسل دهب متضفره برقه
وخصر نحيل مع الانغام بيتمايل
يخلى الصخر يدوب منها ويتهايل
وكل الناس تقول الله .. جميل .. هايل
جمال فتان مفيش إنسان كده فى الكون
وكله حنان وصوت دافى قوى وحنون
وفضلت واقف وأنا لجمالها بستغرب
وكل شويه موكبها منى بيقرب
بيقرب .. بيقرب .. بيقرب
وسكت الكون ..........
وساد الصمت فى الموكب
مفيش غير قلبى ودقاته تدق تسمع المغرب
ومش فاضل بينى وبينها سوى شبرين
وأنا واقف عينى فى عينها بكل حنين
ومديت إيدى تحضن فى الهوى إديها
ولسه عنيا سارحه جوه فى عنيها
عنيها بحر بيخدنى لكل مكان
عنيها حلم أنا حلمته فى كل زمان
وأجمل نبع فى الدنيا بيروى حنان
حبيبى إنس ولا ملاك من الجنه
يا قلبى عيش معاها اللحظه وإتهنا
ده عيد حبى وأحلى يوم فى أيامى
ده عيد قلبى وعيد روحى وأحلامى
***********
والكل واقف يفكر إيه هديتى ليها
وأنا سارح بقول قلبى فدى عنيها
فتحت صدرى وحطيت قلبى على كفى
أقدمهولها وسط الناس
يا أول حب فى عمرى
خدى قلبى خدى الإحساس
يا أجمل حب فى حياتى
يا نور عينى يا كل الناس
أنا جيتلك فى يوم عيدك أهنيكى
وأهنى قلبى أنا بيكى
وفتحت كفها النونو وضمت قلبى بإديها
وبوسه من شفايفها لقلبى كمان بتهديها
لقيت القلب راح طاير
وسابنى وساب دفى إديها
ولف الكون يغنى لها ويدعى الله يخليها
**********
وهاج موكبها من تانى
غنى وألحان وأمانى
وكل الناس فرحانه تهنينى أنا وهى
بأحلى كلام دعا وأحلام أمنيه
وسار موكبها من تانى
لكن مبقتش وحديها
عنيا لسه وياها
وقلبى راح فدى عنيها
وإيدى ماسكه فى إديها
********
مشينا نسبق الأيام وتتهادى خطاوينا
ونتبادل مشاعرنا فى لمسه حلوه بإدينا
نبص يمين نبص شمال نلاقى الناس حوالينا
يباركوا حبنا الغالى بغنوه من أسامينا
مشينا كتير بنتكلم
نعيد أيامنا ونعلم
على لحظات بمعانيها
وأحاسيس عشتها فيها
***********
وفجأه وقفت وأنا مبهور
دى بوابه وقصر ونور !!!
برسم عنيها بوابه ؟؟؟
حقيقى ولا دى سحابه ؟؟؟
وقربنا كمان وكمان
لقيت حراس أنا عارفهم
رموشها السود بكل حنان
على البابين بتحرسهم
قالتلى يلا ويايا
نعيش أيامنا من تانى
فى جنة حبى يا منايا
يا أغلى طيف فى أحلامى
دخلت الجنه وياها 
لقيت قلبى سابقنى هناك
يقولى خلاص هنا بدايه
وأوعى فى يوم تبص وراك

أوعى فى يوم تبص وراك

قصيدة ( أنا مازلت أهواكى ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

لما يا نفس تعاندى القلب لما
والقلب فى البعد يعتصر الألم
ألا لقاء يصبغ القلب فرحةً
ولا القلب فى البعد من ظلمك سلم
أهناك فى القلب جرح لم يلتئم
أهناك فى القلب على الحب نقم
مسكين قلبى فى حبه لا يدرى
أهذا سراب أم أصاب الحب سقم
وزهرةً فى الحب حدثتها
تقول كفاك اليوم سئم
وكتب البحر على أصدافه
إجعل الحب حكم
*******
أصغى رويدا لقلبٍ غريق فى الهوى
أنقذى حبيباً هام فى سحر عيناك
تائه أنا فى الحب لا ادرى سوى
إنى أحبك يوم قالتها شفتاك
أذبتى قلبى فى كأس الهوى
ورشفتيه فقولى كيف أنساك
عذبتى قلبى بين قربٍ ونوى
فإرحمى قلبى من العذاب رحماك
وكنت شجرةً قطف الخريف أوراقها
وجاء الربيع فأحياها بلقياك
أشعلت قلبى شمعة لحبنا
لتنير دربى فما أحرقه إلاك
وأخذته قارباً فى بحرك
فثقبتيه ولم ترى عيناى شطاك
أنديت بالدمعات كل رسائلى
ودقات قلبى تدوى فى صمت ليلاك
يا زهرة نبتت فى قلب حبيبها
فى جنةٍ ما خلقت لسواك
لاتجعلى شك يحوم بحبنا
فما لطير جارح مكان بدنياك
وأبعدى عن ناظريك غمامةً
فلا تعثر فى الحب أبدا قدماك
ولا تطعنى قلبى بخنجر حقدهم
أأحبهم أنا أم أنى اهواك
أأقول للنفس إعندى
أأنسى الحب وانسى يوم لقياك
لا ... 
إفعلى ما شئتى حبيبتى
فأنا ما زلت أهواك

قصيدة ( زهرة الوادى ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

حـــقـــيقـة تقـــــولها لك العـــــــــينان      
حــــقـــــيقــة هـــــل تعــــرفيـــها
كلمــــة أخاف ظــــلم الفـــــؤاد بقولها      
أنتى مسعدتى وفرحتى أنتى بانيها
أخـــــاف مــن قـــولها يشــقى الفــؤاد      
فســــأتركه يعــيش العــــمر فــيها
لا لـــن أقـــولها  إنــها نــار فــى قلبى       
إذا قـــــلتها فـقــدت مـعـــــــــانيها
ســــــتبعدين ... أه من نــــار الـفـراق       
ستحرق قــلبا ضعيفا من سيطفيها
ذكـــراك ســــتبقى فـى الفـؤاد بزهرة       
فـــــى قـــــــــلبى زرعـــــــــتيها
وســتبقى زهــرة الحب مــع الايـــام        
فبدمـــــوع الاســـــــى ســأرويها
وإســـــــمك ســــيصــير نجـــومـــا         
فـــــى ســـــــــــمائ نثرتــــيـــها
فــكــــيف أنســـــــــى حـــــروفــــا         
فــــــى قـــــلبى حـــفــــرتيـــــــها
أقســــم بأجــمل أيـام عاشــــها قلبى         
بأيــــــام آلام الفــــــرق تنهـــــيها
بأنى أغار عليك من أيدىٍ تصافحك         
أغـــار عليك من أرض وطـــأتيها
أغــــار عـــليك مـن أزهار بسـتان         
بشـــــذى عـــــطرك هــــــــديتيها
فكـــيف أصــبر لــفراق لا لــقاء له         
وكـيف انـسى قـصةً الحــب باديها
فأيـــام الســـــعادة بالفراق ستنتهى          
ويعــود القــلب للأحــزان يجـنيها
فيــا الأيام كــفاك القـــلب تعــــذبياً          
كفاك قــلوبا فــى البـعد حــــرقتيها
ســـيعيش الفؤاد فى الفــراق معذباً          
بعــودة زهـــرة الــــوادى لـواديها

قصيدة (الله عليكى يا مصر) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

تم كتابة هذه الأبيات لحظة نشر خبر حبس مبارك 15 يوم على ذمة التحقيق
( النقط بين الاقواس فى البيت الاول متروكه لخيال ألقارئ مع مراعاة القافيه )
 
الله عليكى يا مصر لما تحاسبى ولاد الـ ( ...... )

الله عليكى يا مصر لما يعود يدق القلب

الله عليكى يامصر لما نمهد ليكى الدرب

الله عليكى يامصر يا بلد النور والدفا والحب
الله عليكى والشمس بترجع من تانى
الله عليكى والمستقبل كله أمانى
الله عليكى والعالم يبعت فى تهانى
ويعرف انك بلد الشعب
حضارة بجد واصل عريق
بيقوى لما الصدر يضيق
ويعرف إمتى يعدى طريق
وإمتى يوقف سير الركب
 الله الله الله عليكى يا مصر
     *********** 

قصيدة ( سحابة وراحت ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

سحابه وراحت

ومش عايز أعيد ذكراها على بالى

دى أصعب لحظه على قلبى وقلب حبيب روحى الغالى

حبيبى خلاص رجع ليا وقلبه دق من تانى

وقالها بكل حنيه دى غلطه من على لسانى

وقلت ودمعى فى عنيا بحبك يالى سحرانى

خلاص إنسى يا نور عينى ده حبك ذاد فى وجدانى

ودى مش غلطتك إنتى دى نار البعد حرقانى

وحبك مش غرام عادى ده شئ من أصل تكوينى

بخاف عليكى من قلبى وروحى وكل إحساسى

تحسيها مع الايام و تقريها فى كراسى

محبش أبدا الاحزان وعمرى ما كنت يوم قاسى

تعالى نبدل الى فات بحب جميل رقيق راسى

لقيت نفسى وانا بينى وبينه بلاد بضمه جوه أحضانى

ودمعى ودمعه يملا الكون ويمحى كل أحزانى

ده سيل مش دمع جوه عيون ولا أحزان فراق عادى

ده حب فى قلبنا مكنون خايف ليضيع مع عنادى

قصيدة ( زنزانة الأحلام ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

ليه يا قلبى بتعمل كده فيا

ما كنت سعيد و أنا بحلم بأحضانه لوحديا

حبيبى عاد وحلمى ذاد وكان السر فى إديا

بكل حنين أغمض عين الاقى الجنه حوليا

أعيش وياه بفكرى حياه يا ريتك سبتها ليا

حياه كانت بتسعدنى وعايش عمرى أنا فيها

تقربنى وتبعدنى وراضى بكل معانيها

ده حتى عذابى فى الاحلام بحس إنه أحلى عذاب

وجيت أنت فى لحظة حب  على نفسك قفلت الباب

ياأقلبى ليه بتحلم ليه بصوت عالى

ده كان صمتك كده أحسن وسبت خيالى فى الغالى

 أعيش الحب أنا وهى بهمس جميل رقيق عالى

وأحلم بس وحديا بأجمل شئ فى خيالى

خلاص سِرَكْ بإيدك أنت خرجته

وضاع حلمك فى لحظة حب كان ساكن و حركته

ما كنت تسيبه يتحرك بيني وبينك

ليه تحرمنى حقيقه شفتها بعينك

ليه تحرمنى من الاحلام

دى حتى لو كانت أوهام

كفايه إن أحلامى فى نار البعد تسعدنى

ترطب حر أيامى فى أحلى حضن بتخدنى

بعيش فيها معاه لحظات أحلى كتير من الواقع

مكفينى وراضينى خيال يجى ويتراجع

لكن دلوقت يا قلبى ما عدش خيال ولا أحلام

حبيبى خلاص حبس طيفه بسببك أنت والايام

وقالت آه بحبك آه لكن طيفى ده مش حقك

كتير بهواك وعمرى فداك وقلبى حته من قلبك

وقولت خلاص حبيبتى .. إعزرى قلبى

كان فاكر بأن الحلم من حقى

أعيش حبى وأحلامى كإنى مش على الهامش

لكن دلوقت أنا عارف بإنى خيال ومش عايش

قصيدة (أمنية شعب) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

 

متى ســـتعرف كـم أهواك يا حبلاً
أبيع مــــن أجــله الدنيا وما فيها
لو يأمر المفتى بالشنق يسـعدنا
فــى فاســـدٍ ظن أنه خالد فيها
صـــــار الفساد فى عــصره ســـمةً
...وعشـنا سنين ثمار المر نجنيها
فسد الهواء وفســـــد الماء والمأكل
وضاع الحــــق فلا حامٍ ليحميها
وجــــاء الوقت من أجل القصاص لنا
فيارب حقـــق لأمـــتنا آمــــانيها

قصيدة (عودة الإنسان ) شعر / محمد كمال محمد الشرشابى

قصيدة عودة الإنسان            شعر   محمد كمال محمد الشرشابى
كتبت هذه القصيدة فى اكتوبر 2008


 تم حذف جميع أسماء الشخصيات التى كتبت من إجلهم هذه القصيدة وتم وضع رموز بدل الأسماء للإحتفاظ بالقصيدة كعمل فنى أعتز به فقط .
( تم الحذف فى 19/5/2015) 
فقد كتبت هذه القصيدة ( عودة الإنسان ) لأشخاص كنت أحبهم جميعاً واعتز بهم وبعشرتهم وكنت قد وضعت أسمائهم الحقيقية فى القصيدة تاكيداً لمحبتى وإحترامى لعشرتى مع هؤلاء الناس .. ولم أكن أتوقع يوماً أن أكون قد اخطات فى تقديرى لهذه الفئة من البشر التى أصبحت ترتدى ( وش الملاك الطاهر قناع الأبلسة ) والتى أفسدتهم وسائل الإتصال الحديثة وصفحات التواصل الإجتماعى على الإنترنيت بما عليها من فئات متلونة كالحرباء فسقطوا إلى الهاوية بلا رجعة وكإنهم متعطشون لها وفى إنتظارها .
لهذا قمت بحذف الأسماء والصور وإحتفظت بالقصيدة فقط كعمل فنى أعتز به 
فقد سقط القناع عن أبطالها الحقيقيون .
*************************
قصيدة عودة الانسان  


حياتى صفحة مطوية
على إحساس فقدته زمان
ودنيا حلوة فى عنيا
بذكراها بعيش فى أمان
فى وسط الغابه دلوقتى
مشاعرى كلها حرمان
لأيام عشتها بالحب
ويا الأهل والجيران
ضاعت فى زحمة الأيام
لكن م الفكر مش ضايعه
وكل ما الاقى أذمة صدق
وأحاسيس ناس كتير مايعه
يزيد البرد فى الدنيا
وتتجمد أحاسيسى
وأعيش مع نفسى من تانى
مع قلمى وكراريسى
أعيد ذكرى سنين مرت
وأرسم دنيا أحلامى
مفيش فيها جبال الثلج
مفيش فيها ظلام تانى
وألاقى الورد فى إديا
وريحته هى ريحته زمان
وألاقى قلوب دهب صافى
بتمحى من العيون أحزان
مفيش وش الملاك يبقى
قناع إبليس غبى وجبان
ولا إنسان بأحقادة
بيزرع فى القلوب حرمان
دى هى حياتنا فى الماضى
وأحلامى وأنا فى بركان
بيصرخ حلمى وينادى
على دنيا فيها الانسان
يعيش للناس .. يعيش بالناس
ويملا قلبه كله حنان
************


راحت أيام وجت أيام
وانا عايش فى كراريسى
وكبرت بنتى بمشاعرى
وعاشت نفس أحاسيسى
بتبحث عن قلوب صافية
مفيش فيها شعور قاسى
وتعرف بس من نظرة
تفرق بين مشاعر الناس
وتعرف إن ده فعلاً
شعور خارج من الإحساس
ولا كلام كده وخلاص
***********
ورحت فى يوم أوصلها
وهى رايحة جامعتها
دَخَلت محل أتسوق
قريب من مدينتها
وهى وأقفه فى الشارع
معاها واحده صحبتها
صديقه من طفولتها
*****
ومرت واحده فى الشارع
من الماره وسمعتهم
حديث داير على لسانهم
كلام عن مهد طفولتهم
ووقفت هى حيتهم
وسألت إنتوا من غارب
قالولها آه ببسمتهم
وسألتهم عن غارب وعائلتهم
وعرفت إنها بنتى
وقالت كنت جارتهم
*********
وفضلت غادة تندهلى
عشان أخرج وأقابلها


خرجت ونفسى أعرف مين
لقيت غادة وصحبتها
سألت يا غادة .. راحت فين
قلتلى . . لواحده قريبتها


سألت .. عرفتى مين هى
قلتلى إسمها  ( قد كان )
يا بابا دى واحدة غير الناس
ملاك بيشع نور وحنان
دى اول مرة يابابا
ألاقى فى دنيتى إنسان
تحس فى كلمته بالصدق
مش مرسومه زى الجان
لقيت بنتى بتتكلم على لسانى
وقلبى بسمعها فرحان
يا غادة هو دة الانسان
يا غادة هو دة الانسان
وطلعت غادة حجرتها
وأنا بأجمع فى أحاسيسى
يا أختى الغاليه ليه تمشى
ده كان نفسى أشوف ناسى
دى مش واحدة من الجيران
دى أخت فى أصل إحساسى
دى كانت أمها امى
وأبوها كان أبويا كمان
وإيده حاسسها على كتفى
بأحلى شعور وكل حنان
كلامه الهادى علمنى
أعيش فى دنيتى إنسان


يا دنيا هو ده الانسان
يا دنيا هو ده الانسان
**********
ومر من الزمن إسبوع
لقيت غادة بتطلبنى
بصوت فرحة وكله دموع
قالت ماما كانت عندى
جايبالى حاجات ليا وأصحابى
وأجمل حاجة في الموضوع
شعورى بإنها أمى
عشان حنانها مش مصنوع
وصوتها مش غريب عنى
يابابا فرحت بلقائها
وطار قلبى بيها طيران
وكلمة حلوة من قلبى
حساها بكل حنان
وحشتينى وحشتينى
وحشتينى ياماما ( قد كان )
وقولتلها
يا غادة كنت متاكد
بأن الأصل يوم ح يبان
يا غادة هو دة الانسان
يا غادة هو دة الانسان
تلاقى كل أفعاله
بتحكى عن أصولة زمان
فى بيت دافى بحب الناس
ما يعرف حقد فى الدنيا
وعمرة ما حس يوم حرمان
**********
وجانى اليوم قابلت ( ..... )
وأختى العزيزه كمان
راجل شامخ قوى وأصيل
ملامحة لسه فى عنيا بقالها زمان
وكان آخر لقاء بنا
زفاف بنت الكريم  ( قد كان )
وفاكره من تاريخ فرحة
مفيش تغير.. مفيش تبديل
سوى بصمات لكل زمان
لكن طبعه مازال طبعه
دقيق.. حازم.. كمان إنسان
بطل من حرب أكتوبر
شهاده ليه فى كل مكان
وكل زمان
**********
قعدنا شوية نتكلم عن الأيام
سنين مرت
فيها الفرحه فيها الاحزان
لكن مرت .... ولا الاحلام
كإنى شايفه فى البدله فى يوم فرحه
وشيفها هى فى الفستان
عشان الأصل متغيرش فى عنيا
ده هو ( ..... ) وهى جنبه نبع حنان
ده شخصية بناها الصبر ع الجبهه
بناها الحب للاوطان
بناها الاب بالحنيه مع اهله
وأم عظيمه بتزرع خير فى كل مكان
بقلب حديد فى وقت الجد
وقلب رقيق بين الاحباب وكله حنان
وعشنا فى ذكرى بابا ( .... ) وبابا ( .... )
وحنان الام فى ( .... )  و ( .... )  كمان
وأيامنا وأحلامنا مع الجيران
كانت حتتنا بيت واحد
بيوتها هى حجراته
بناكل من طبق واحد
ونشرب حب مش حرمان
وعشنا نحب كل الناس
ونتلاقى بأهليه فى كل مكان
وفجأه لقيت سنين مرت
وأنا تايه فى وسط الجان
ناس بقرون كما الشياطين
وناس بديول كما الجرزان
بدور عن أصول صافيه
أحس معاها يوم بأمان
أحس الصدق فى الكلمه
وأشعر إن ده إنسان
ودلوقتى رجعلى شعورى من تانى
وأنا فى وسطهم فرحان
وفى ودانى صدى صوتى
يقولى هو دة الانسان
هو دة الانسان
*********
وجينا فى يوم وأنا فى مطروح
سألت عليه بالتليفون
ودبرنا أنا وهو لرحلة لأجمل الاوطان
مهد الطفوله والشباب
وأرض جذورنا شربت منها كل حنان
وسافرنا أنا و( ..... )
وزوجته العزيزة كمان
يقضوا يوم فى بيت الأهل
نعيد ذكرى بقالها زمان
ويرجع غصن من الاغصان
لمنبت شجرة الانسان
بدءنا الرحله من بيتهم
وأنا فرحان بصحبتهم
عشان أثبت لكل الدنيا
بإنه لسه فى إنسان
متغيرش بالأحداث ولا الازمان
وعايش طبعة زى ما كان
*********
مشينا والظلام دامس
لكن نورهم فى كل مكان
معايا فى رحلتى جواهر
حقيقى هو دة الانسان
مشينا نقطع المسافات
ونتكلم فى كل مجال
فنون وسياسة وحكاوى
ونسمع أحلى أغنيات
وفجأه سكت لحظة وقلت
ما تحكيلى عن أكتوبر
وأيامنا مع الابطال
عشان الصورة من بره
غير الصورة على الجبهه
زمان أنا عشتها بفكرى
وعارف إنها صعبه
لكن مش صعبه ع الابطال
نظرلى ( ..... )
وراح نفسه فى تنهيدة
شديده وكلها إحساس
كإنه عاد لنفس الحظة من تانى
وقالى بصوت كإنة بيحكى عن واحدة


سلاحى كان دفاع جوى
وكنا للوطن حراس
بأعلا تكنولوجيا الحرب
كنا ساعتها أمهر ناس
مبنسبش ولا طيرة تعدى إلا راصدينها
وفجأة تلاقى صوارخنا
تتابع طيارات أعداء وتضربها بكل حماس
وكل ضربه بتكبيره
الله اكبر الله اكبر الله اكبر
نزلزل بيها كل الارض
وتتفتح قلوب الناس
على المدنه نلاقى أذان ونسمع رنة الاجراس
تبارك للوطن نصره
وتزرع صبر فى جنوده
وتحلف للأهالى كمان
ولادكو بكرة ح يعودو
وشايلين نصر فى إديهم
يشرف من الرجال أجيال
*******


وقالى ( ..... )
وأنا واقف على الجبهة
وأصحابى بتستشهد فى كل مكان
وكل شهيد بيستشهد يقوى العزم فى الباقى
نزيد قوة نزيد رغبه فى تدمير كل ندل جبان
وصورة أمى وإخواتى
وأبويا وكل ناسى كمان
محوطانى تقوينى بكل الحب والعرفان
وحشنى  ( .... ) وامى السيدة ( .... )
واخواتى وأولاد عمى والجيران
وحشنى البيت وطعم العيشه وياهم
لكن لازم اكون دلوقت فى الميدان
عشان اهلى واحبابى واصحابى
يعيشوا عمرهم فى أمان
******
فى لحظة صمت على الجبهة
ماسك قلمى وكراسى
ومن اجمل شعور فى القلب
كتبت بكل إحساسى
رسالة تطمن الاحباب
عن الاحوال هنا فى الحرب
وتحلف إنى علشانهم ح اسير ع الدرب
اجيب النصر على كفى اواستشهد
عشان الأهل من بعدى تعيش اسعد
وأنا بكتب .. سمعت حليم يغنى احلى اغنية
بتدفع دم في عروقى
تقوى العزم والنيه
وترفع روحنا فوق عاليه
تغطى سمانا تحميها
وتمنع كل اعداءنا تعدى من نواحيها
دى ارضى وارض اجدادى
بأروحنا ح نفديها
ولو من اجلها استشهد
حقيقى اكون سعيد بيها
وعايز امى تسمعها وتشعر كل معانيها
ورحت كتبها فى رسالتى
للأغلى ام بهديها
******
فدائى فدائى فدائى فدائى
فدائى
اهدى العروبة دمائى
واموت اعيش ميهمنيش
اموت اعيش ميهمنيش
وكفاية اشوف علم العروبة باقى باقى
علم العروبة باقى
فدائى فدائى فدائى فدائى
فدائى
************
وسط المخاطر هناك مكانى
والنصر عمرة ما كان امانى
جوة المواقع بين المدافع
وسط القنابل أهجم اقاتل
واموت اعيش ميهمنيش
اموت اعيش ميهمنيش
وكفاية اشوف علم العروبة باقى باقى
علم العروبة باقى
*********
لو مت يا امى متبكيش
راح اموت علشان بلدى تعيش
افرحى ياما وزفينى
وفى يوم النصر إفتكرينى
وإن طالت ياما السنين
خلى إخواتى الصغيرين
يكونوا زى يكونوا زى
يكونوا زى زى فدائيين فدائيين ياما
***********
جوة المواقع بين المدافع
وسط القنابل أهجم اقاتل
واموت اعيش ميهمنيش
اموت اعيش ميهمنيش
وكفاية اشوف علم العروبة باقى باقى
علم العروبة باقى
فدائى فدائى فدائى فدائى
فدائى
فدائى فدائى فدائى فدائى
أهدى العروبة دمائى
وأموت اعيش ميهمنيش
أموت اعيش ميهمنيش
وكفاية أشوف علم العروبة باقى باقى
علم العروبة باقى
فدائى فدائى فدائى فدائى
********
كتب ( ...... ) الرسالة
وأرسلها لكل الأهل والأحباب
وحلفها متتأخرش فى السكة
عشان الأم مستنية جنب الباب
فى كل دقيقة بتعدى بتحلم
تحلم بحاجة تطمنها على إلى غاب
وتشفى قلوب عاشت فى عذاب
************
قلق وصراع مع الأفكار
ياترى عايش .. ياترى إبنى حبيبى مات
وتدخل غرفته تانى ترتبها
تشم هدومه وتحضنها ساعات وساعات
وتعمل أكلته الحلوه وتستنى
يعدى اليوم ما عاد الإبن ولا حتى بعت كلمات
تطمن قلب كله آهات
ويوم ورا يوم بتستنى وتستنى
وقلب الام يتمنى حاجات وحاجات
ويجى الاب من شغله يطمنهم
يدارى دموعه ويزرع بينهم البسمات
ونفس السؤال على فكره بيتكرر
ياترى عايش .. ياترى إبنى حبيبى مات
ومرت الايام عذاب فى عذاب
وبعد مرور من الايام خمس خمسات
والكل قاعد بيحلم ويعيش مع الحكايات
واغنية عدى النهار فى الراديو بتتغنى
وقلب الام بيكرر مع الكلمات
كام يوم فى بعدك ياإبنى عدى عليا وفات
وانا فى انتظارك ياعمرى بستنى بالساعات
وصلت رسالة البطل
تطمن الاب والأم والأخوات
وتخطفها أيادى الكل تقراها
من الفرحة بتتبلل من الدمعات
وجايه الخالة فى العصرية فرحانه
ببشرة حلم فى اليل الى عدى وفات
وفتحولها وكل الفرحة فى عنيهم
ودمع الفرح زى السيل على الوجنات
قالوا يا خالتى رساله جت من الجبهة
بخط ( ..... ) وإحساسه مع اللحظات
وعم الفرح وعاد أمل اللقاء تانى
وشاى العصر بيتجهز كما العادات
قالت ( ..... ) حلمت إن البطل راجع
جايب معاه الفرح وأعظم إنتصرات
مشرف كل البلد
ورافع راسنا فوق عاليه
ومن حوليه صفوف ماشيه
ورافعين فى السما رايات
**********
وهى بتحكى والكل بيسمعها
فتح الباب بطل ابطال اكتوبر
بزى الحرب جيلهم نحيل الخصر
فى عينه فرحة العودة
على جبينة وسام النصر
وقال انا جيت يا اهلى وكل احبابى
وحشنى شرب شاى العصر
وصاح الكل ،،، حلم ولا دى خيالات
من الإحساس بحلم الخاله والفرحه
وقاموا يفتحوا الاحضان
وفى عيونهم سيول تجرى دموع سخنة
دموع عودة حبيبهم حارس الاوطان
بعين الصقر كان واقف على الجبهة
وراح الإبن فى ضمة شوق بكل حنان
تسيبه إيد وتاخدة إيد
لحد ما داخ فى وسطيهم
سايب نفسه لأياديهم
وفرحة عودته ليهم
ودمع الفرح فى عنيهم
مخدرهم ،،، منسيهم
بإنه كان لازم يرتاح
وإن بكرة جاى صباح
يلاقوا ( ..... ) ف وسطيهم
وضاع الصمت من بيتهم
ورجع الدم فى عروقهم
وفرح البيت بفرحتهم
*****
وكانت أكلته جاهزة
قامت أمه وحطتها
ولقمة بلقمة من إيدها
تأكل حلمها الراجع
وتمسح بالكفوف خدة
وابوه من الفرح مش قادر
بيبكى .. بس مين قدة
دى بصمة إبنه ع الجبهة
وسام على صدرنا وصدره
وإخواته وأولاد عمة منتظرين
بلهفه يسمعوا حكايته
ويحكى ( ..... )
وكل الناس بتسمع له
حكايه شعب
وتحريرة لقطعة أرض من لحمة
ورحمة رب
وتثبيته لحق الناس على ارضه
****
وقربنا على غارب
وسرح الكل ف حكايته
وانا بفكرى بقول نفسى
أكون فى يوم بطل زيه
ومر الوقت زى البرق وياهم
وشفنا نور بلدنا الحلوة بيقرب


فرحت بعودتى بيهم
لأجمل ذكرياتنا زمان
وفرحت ارضنا الحلوة
بعودة إبنها الإنسان
وصوت حوليا بيردد فى كل مكان
حقيقى هو ده الإنسان
حقيقى هو ده الإنسان